Wat te doen in Victoria!

G'day mates,

Hierbij weer een nieuwe update van jullie favo reisverslaggevers. Eenmaal op de camping in Lakes Entrance aangekomen lekker even bij gebruind in het zonnetje. 's Avonds werd het ineens zo koud dat we extreem heet zijn gaan douchen en met dikke lagen kleren in bed zijn gaan liggen. De volgende ochtend hebben we flink het gas in getrapt en zijn we naar Melbourne gereden, ligt zo'n 340 km verder. We hadden 's morgens al een camping gezocht dus met behulp van de navigatie zijn we er zo op afgereden. Voor de verandering stonden we weer in de file voor de camping dus dat was even afzien aangezien het al best warm was. Uiteindelijk naar onze plek en als een gek naar het zwembad gegaan. De volgende ochtend besloten om naar het centrum van Melbourne te gaan. Dit was het makkelijkste met de tram. Hiervoor moesten we ook een OV Kaart kopen alleen heet het hier MyKi. Lisa heeft flink lopen nadenken hoe we dit systeem konden oplichten maar helaas niks gevonden. In de stad aangekomen eerst naar het info centre gegaan. Hier gevraagd wat we allemaal konden doen. Er was een 5 dollar hop on hop off bus die door de stad ging langs allerlei leuke dingen. Dat leek ons wel wat. Helemaal toen we hoorde dat we nu ook al gratis naar de kwalificatie wedstrijden van de Australian Open konden kijken. Dus wij snel de bus ingesprongen en naar de tennis gekeken. Het terrein werd nog opgebouwd maar er waren al wel wedstrijden bezig dus dat was leuk om te zien. Daarna nog de rest van de stad bekeken met de bus. Erg leuke stad om te zien met veel mooie en hoge gebouwen. Op de terug weg zagen we een stuk of 20 beschilderde piano's staan. Dit was onderdeel van een soort project dat mensen door de hele stad gratis op die piano's kunnen spelen. Erg grappig. Helaas zijn wij niet de nieuwe Beethoven en Bach dus zijn we maar doorgelopen om de oren van de omstanders te sparen. Aangezien we nog terug komen in Melbourne hebben we nog niet alles gedaan. Want dan is er voor de volgende keer ook nog wat over. 's Nachts beter kunnen slapen dan de nacht er voor en de volgende dag begonnen aan The Great Ocean Road. Onderweg belde de mevrouw van de garage in Merimbula nog, ze had rare verhalen gehoord over onze nacht in het huis van de ANWB meneer en wilde het even verifiëren. Er ging namelijk nu een verhaal in de rondte dat Andrew ons had opgesloten in een kamer. We hebben verteld dat dat niet het geval is geweest en dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. We hebben vele mooie uitzichten gezien en zijn gestopt in Lorne. We hadden mazzel want we kregen een plek met stopcontacten voor de prijs van een plek zonder elektriciteit, dit omdat we een keuken nodig hadden om ons eten te maken. De volgende dag verder gereden en mooie dingen gezien zoals de 12 apostelen en andere mooie rotsen. Na een lange dag gestopt in Port Campbell. Wij moesten nog boodschappen doen maar daar voor moesten we naar een ander dorp 20 min verderop. Echter bleek daar het assortiment ook niet denderend en zijn we maar broodjes gezond gaan maken omdat ze geen knap vlees hadden in de supermarkt.'s Morgens begonnen bij The London Bridge. (Nee we hebben niet per ongeluk de afslag Engeland genomen, we waren nog steeds in Australië). Dat is een door de natuur gecreëerde brug, erg gaaf om te zien. Ook waren er nog vele andere baaien te zien met mooi blauw water en de goudkleurige rotsen. Toen we bij het einde aangekomen waren hebben we besloten om via het binnenland terug te rijden richting Melbourne. In het plaatsje Colac zijn we gestopt voor een overnachting. Eindelijk weer eens een goedkope camping voor 20 dollar. Echter hadden ze geen keuken en zwembad en werden we voor de bbq doorverwezen naar het naastgelegen park. Echter zijn wij ervaren kampeerders geworden en weten wij zelfs met 1 gas pitje een luxe diner klaar te maken. Ook zonder zwembad weten wij de warmte te overleven, een koude douche werkt ook prima. De dag daarna zijn we doorgereden naar Melbourne. Het was erg warm onderweg dus we zijn hard doorgereden om weer in het zwembad op de camping te kunnen duiken. Daar hebben we de rest van de dag doorgebracht. De volgende ochtend vroeg (7:00) opgestaan omdat de auto voor een 5000 km service beurt moest. Dit was aan de andere kant van Melbourne dus bepakt en bezakt de auto afgeleverd en zijn we Melbourne weer ingegaan. We zijn met de gratis tram naar het centrum gegaan. Deze tram rijdt rondjes langs het centrum en rijdt tot 's avonds laat. Daar hebben we een fiets gehuurd maar het was erg onduidelijk hoeveel het kostte daarom hebben we er maar een half uurtje gebruik van gemaakt. Stiekem konden we het niet langer aan want na 9 weken niet fietsen was een half uur in de brandende zon meer dan genoeg. Het werd namelijk 43 graden. Na het fietsen besloten om een hoed te kopen tegen bescherming van de zon wat ook makkelijk was voor tijdens de Australian Open de dag erna. Daarna zijn we door de stad gelopen naar de Eureka Tower. Het is een toren van 300 meter hoog waar je in kon en dan op een 4cm dikke glazen bodem kon staan. Die sensatie konden wij natuurlijk niet overslaan. Eenmaal in de toren moesten we wachten op onze beurt maar ondertussen konden we genieten van een super mooi uitzicht. Terwijl we aan het wachten waren werd er een vrouw ten huwelijk gevraagd op de glazen bodem. Erg leuk om te zien! Toen het eindelijk onze beurt was werd er verteld dat we alle camera's achter moesten laten en dat er geen foto's gemaakt mochten worden. Ook werd er verteld wat er ging gebeuren. Wij waren samen met met een stel Fransen in een groepje die erg verbaasd waren dat de uitleg in het Engels was en niet in het Frans. Toch had Lisa stiekem haar mobiel meegenomen en heeft wel 1 foto kunnen maken voor ze werd betrapt. Toen moest de mobiel worden ingeleverd bij een mevrouw, jammer maar in ieder geval nog een foto van het uitzicht. Was een bijzondere ervaring om zo boven de grond te 'hangen' Denise vond het ook zo spannend dat ze de reling niet los durfde te laten. Na 5 minuten schoof het hokje weer in het grote gebouw en waren we zeker dat we het hadden overleeft. Toen onszelf nog even lekker getrakteerd onze favo snack, nacho's. Tegen een uur of 3 dachten we naar de garage terug te gaan en onderweg werden we gebeld dat hij klaar was. We hoopte dat de prijs mee zou vallen. Kon haast niet anders want een week geleden was hij nog gecheckt door een andere garage (al hebben we geleerd dat dat niet altijd wat zegt). Bij de garage aangekomen bleek de totale schade $150,- te bedragen dus dat viel reuze mee. Compleet met nieuwe ruitenwissers zijn we teruggereden naar de camping waar we weer een duikje hebben gedaan in het zwembad aangezien de temperatuur nog steeds zo'n 43 graden was. Uiteindelijk hebben we tot een uur of 11 in de avond in onze bikini's gezeten aangezien enig ander kledij te warm was. Daarna snel een douchje en onze mand in voor de volgende dag bij de Australian Open! Toen we wakker werden hebben we snel onze proviand voor de dag gepakt (die oa bestond uit 6 liter water) en zijn we naar de tram gelopen. Met de tram konden we voor het stadion uitstappen en kon het feest beginnen. Eenmaal in de Rod Laver Arena neergeploft midden in de hete zon kwam onze hoed goed van pas. Het was namelijk alweer 43 graden. We hebben leuke tennis partijen kunnen kijken met oa Na Li, Serina Williams en Djokovic. Daarna zijn we nog naar andere banen gelopen en hebben we daar nog mooie tennispartijen bekeken. Tegen een uur of half 6 zijn we weer met de tram naar het centrum gegaan. Aangezien het Denise haar verjaardag was hebben we besloten om dat te vieren met een lekker etentje bij een leuk restaurantje. Na het eten zijn we op ons gemak weer terug gegaan met de tram naar de camping en zijn we voldaan naar bed gegaan. De volgende ochtend zijn we naar Phillip Islands gereden. Dat is een eiland maar verbonden met een brug. Daar hadden we een camping waarvan op de site stond dat ze een keuken hadden en gratis WiFi. Eenmaal daar aan gekomen bleek geen van beide waar. Beetje jammer, het is erg lastig om je spullen koud te houden met 40 graden zonder koelkast. Daarom kwamen we op het briljante idee om onze flessen water in het zwembad te gooien. Zo bleven ze lekker koel. Helaas kon dat niet met de schnitzel die lag te verpieteren in de zon. Tijdens het eten koken was Denise haar mobiel ineens kwijt. Die had ze even op de grond gelegd bij de waslijn en daarna wist ze niet meer waar ie was. Nadat we 20 keer de auto hadden omgespit en de tassen 30 keer hadden leeggehaald, bleek iemand hem naar de receptie gebracht te hebben. Dit had als gevolg dat we nog een half uur hadden om te eten, douchen en naar de pinguïn parade te rijden. Daar hadden we namelijk tickets voor geboekt. Gelukkig is time management helemaal ons ding en zijn we overal precies op tijd. Scheelt weer wachten. Bij de pinguïns moesten we over een soort houten vlonders door de duinen naar de zee lopen. Het was toen nog licht en eigenlijk al wel verboden om foto's te maken maar we konden het toch niet laten om dat wel te doen toen we er een aantal bij elkaar zagen zitten. Eenmaal op het strand aangekomen zaten we weer naast onze favo soort mensen, schreeuwende Chinezen. Nadat we meermaals onze vingers in onze oren gestoken hadden om verdere trommelvliesbeschadigingen tegen te gaan, begrepen ze de hint. Tegen zonsondergang, rond een uur of 9, kwamen de eerste de zee uit. Echt heel grappig om te zien hoe ze individueel het water uit komen, op het strand verzamelen in kleine groepjes om zo het strand over te steken en in de duinen weer alleen verder gaan. In de duinen hebben ze allemaal kleine holletjes waar soms kleine pinguïns zaten te wachten op de ouders tot ze terug kwamen. Tegen 10 uur zijn we teruggegaan naar de auto waar we het advies kregen om goed onder je auto te kijken aangezien er wel eens pinguïns onder zitten. Op de camping besloten niet naar Tasmanië te gaan aangezien de auto overbrengen slechts 90 dollar was maar onszelf was 285 dollar per persoon. Dat leek ons geen goed plan. Daarom gaan we op ons gemak naar Canberra rijden en dan naar Sydney. Momenteel zitten we in Healesville in het Yarra Valley gebied. Onderweg heeft Denise nog een beest doodgereden. Deze stak namelijk over dus wij stopte om hem over te laten steken maar toen bedacht het beest om onder onze auto te gaan zitten. Aangezien het een doorgaande weg was kwam er een auto met 80 op ons af. We moesten dus wel gaan rijden. In eerste instantie leek het goed te gaan maar helaas ging ons achterwiel over het koppie van het arme schepsel. Het Yarra Valley gebied is een gebied met veel wijngaarden daarom zijn we op zaterdag langs een aantal wijngaarden gegaan en hebben we bij Domain Chandon een wijn tasting gedaan. Was erg leuk en we hebben een rode sparkling wine gekocht. We hadden er nog nooit van gehoord rode sparkling wijn. Bij navraag bleek het ook alleen gemaakt te worden in Australië. Momenteel zijn er veel bosbranden om ons heen maar we hebben een app gedownload die ons up to date informatie geeft over de branden en de status ervan. Eentje was slechts op 1 km afstand van de camping maar al snel onder controle. Vandaag zijn we naar de Sanctuary geweest in Healesville. Hier hebben we allerlei beesten gezien zoals vogelbekdieren, Tasmanian devils en boom kangaroos. Erg leuk om te zien. Ook zijn we naar een vogel show geweest waar de uilen en adelaren vlak boven ons hoofd vlogen. Ze hebben hier een ziekenhuis hier waar ze gewonde dieren opvangen uit de omgeving. Helaas waren er geen er op dit moment geen operaties die je live kan volgen achter het glas.

Heel veel lieve groetjes uit Australië.