Happy New Year!

Allereerst natuurlijk allemaal nog een heel gelukkig en gezond 2014 gewenst!! Ons laatste verslag dateert van voor kerst 2013 dus nog even terug daarheen ;-) Ons plan was om in Byron Bay kerst te vieren maar we gingen iets sneller dan verwacht dus we zijn doorgereden richting het zuiden. Onze eerste stop was Coffs Harbour. We zagen een camping en stopten en wat bleek, er was een Nederlands winkeltje/restaurantje en een klompenmakerij! Wij natuurlijk meteen een kroket besteld maar deze bleek helaas toch niet helemaal zo te smaken als in Nederland .. In de avond had onze buurman z'n hond bij ons achtergelaten zonder verdere uitleg. De hond had alleen niet zo'n zin om rustig te blijven zitten dus Lisa had het erg druk met achter de hond aanrennen om hem terug te halen haha, hij liep namelijk telkens naar de weg waardoor we bang waren dat hij overreden zou worden .. De volgende ochtend kerstinkopen doen net zoals iedereen, mijn hemel wat een gekkenhuis! We dachten dat het wel leuk zou zijn om in een dorpje kerst te vieren dus we waren naar South West Rocks gereden, daar eerst naar een ruïne uit de WO I geweest en daarna de avond in de keuken doorgebracht want we hadden regen. We hebben niks overdekts bij de auto dus gelukkig konden we daar zitten. Toen 1e kerstdag, ik denk voor ons beide de saaiste eerste kerstdag ooit. Alles was dicht, zelfs geen restaurantjes open en de hele dag hebben we regen gehad. Het dorp bleek ook totaal uitgestorven .. We hadden niet zo'n goeie keus gemaakt. De tweede kerstdag begon al even slecht met regen maar daarna knapte het op en hebben we lekker gezont. In de avond uit eten geweest en daar hoorden we van een feest waar vorig jaar 3.000 man was. Wij, gekleed in lange broek en shirt, waren vreselijk 'under dresst'. Ook was zo ongeveer iedereen al dronken, maar we hebben een grappige avond gehad! Heerlijk dat je alles kunt zeggen omdat toch niemand je verstaat ;-) De volgende dag met stralend weer door naar Port Macquarie, hier bleken alle campings vol of niet te betalen, dus doorgereden naar North Haven. Op de camping leek het een soort van te miezeren, dus wij naar de receptie om te vragen wat dat was. Dat hadden we beter niet kunnen doen, het was namelijk insectenpis .... Niet echt een lekker idee. Lisa dacht 's avonds even uit te testen of je een mobiel in de thee kan laten vallen, nou mensen dat kan, maar helaas deze heeft het niet overleefd .. Gelukkig was het haar oude mobiel. Na het opruimen nog even snel de insectenpis van ons afgedoucht en toen door naar Newcastle. Heel leuk dorpje maar geen camping te vinden .. Toen na lang zoeken de information centre gevonden waarbij de mevrouw ons doorverwees naar Red Head. De camping zou daar namelijk erg goed zijn, nou niet dus .. We werden naar een veldje gestuurd, waar glas op de grond lag, wat schuin liep en er was een hokje met douche en wc erin, maarja wat moesten we anders .. De volgende dag naar Gosford, dit is de derde grootste stad van New South Wales. Daar aangekomen en meteen maar naar de information centre. Bleek er geen camping te zijn, Lisa vroeg nog even of er iets te doen was in de stad maar ook daar gaf de medewerker een ontkennend antwoord op. Weer een goeie keus dus .. De dichtstbijzijnde camping was drie kwartier naar het noorden en richting het zuiden was er tot Sydney helemaal niks dus wij maar weer terug omhoog. Daar kwamen we aan in een heel leuk dorpje en een prima camping. Het is momenteel erg lastig om campings te vinden omdat het hier zomervakantie is, heel veel is vol of heel erg duur .. Toen door naar Sydney. We kwamen er al heel gauw achter dat bij iemand op de oprit staan niet ging lukken want die zijn er bijna niet en we hadden een vrouwtje gesproken die het niet veilig vond. Wij op 30 december dus nog op zoek naar een slaapplek. Alle campings en hostels al maanden vol, maar al heel snel een hotel gevonden op 30 minuten lopen van het Opera House. Hier bleek nog plek, het koste voor twee personen voor twee nachten wel $540 maar dat moest dan maar. Bij het hotel aangekomen zei de medewerker ineens ik kan jullie een goedkopere kamer aanbieden, dan moeten jullie deze alleen wel delen met nog iemand nou prima dat zijn we toch gewend vanuit hostels, toen koste het ineens nog $400! Super dom van die man natuurlijk, maar voor ons heel fijn! s Middags naar Bondi beach geweest. De volgende dag om negen uur richting het Opera House, er was ons namelijk verteld dat rond tien uur veel gebieden werden afgesloten omdat het vol was, dit bleek daar achteraf pas om 14.00 uur te zijn maargoed wij zaten daar dus vanaf tien uur. Vooraan was het al lekker vol, maar we zagen een plekje. Toen we wilden gaan zitten kwam er ineens een Chinees onder z'n slaapzak vandaan om te vertellen dat het zijn ruimte was, maar ze zaten er niet en ze hadden plek zat, wij zijn er dus mooi gaan zitten, helemaal vooraan :) Toen kon het wachten beginnen, gelukkig maar 14 uur ... Wij hadden muziek verwacht maar er was niks .. en wij waren natuurlijk vergeten om iets mee te nemen. Gelukkig wel wc's en 1 eet en drink tentje. Ook zaten we met verbazing naar vele Chinezen te kijken. Er was een stel en die deden een kaartspel waarbij de winnaar in de ander z'n vinger mocht bijten. Om 8 uur kwam er dan eindelijk wat vermaak. Een stuntvliegtuig, dat was leuk. Natuurlijk kon deze dag niet voorbij gaan zonder regen, maar het bleef gelukkig bij een buitje. Om 9 uur kwam de family fireworks, dit was echt al zo mooi dat we niet goed wisten hoe het 12 uur vuurwerk dan wel niet zou zijn, maar inderdaad daar moesten we nog drie uur geduld voor hebben. Eindelijk was het zo ver en echt WAUW, het was fantastisch!! Overal vuurwerk, vanaf de brug, vanaf t water, vanaf waterscooters, zelfs vanaf t Opera House en het ging maar door. Daarna was het natuurlijk even afwachten of het bij jullie ook 2014 ging worden, maar jawel! We leefden tien uur later weer in hetzelfde jaar ;-) de volgende dag naar Wollongong en daar hebben we niks gedaan .. We waren allebei zo moe dat we in de middag hebben geslapen haha. We hadden gehoord dat Jervis Bay heel erg mooi was, dus wij daarheen. Daar aangekomen moesten we $11 dollar betalen om alleen al het National Park in te mogen. Wij daarin en naar de information centre, bleken alle vier de campings vol .. Even naar het strand geweest, maar het was heel bewolkt en toen terug om campings te zoeken Vol, vol, vol. Ik denk dat de tiende camping raak was, we hebben daarvoor zelfs in de file gestaan .. Dat kan ook gewoon hier, gelukkig was het weer niet goed dat maakte het autorijden minder erg. De volgende ochtend weer naar de garage want voor ons idee was t niet helemaal goed allemaal en nu zaten we nog onder de 5.000 km, daarna zijn we niet meer verzekerd. Ze konden niks vinden dus wij op pas richting Eden. 20 km daarvoor stopt toch ineens de auto ermee en hij wilde niet meer aan. Wij de road assistance gebeld en deze kwam eraan. Tussendoor was er nog iemand gestopt en hij dacht dat het de fuel pump was en dat bleek later ook zo. De auto deed niks meer dus we moesten gesleept naar de garage. Ondertussen vrijdagmiddag 16.00 uur en in het weekend gebeurt er niks .. Dat werd dus wachten tot maandag en wat moesten we. Onze tent niet meer goed genoeg om in te liggen met twee gebroken stokken en met hele dure motels. Toch onze tent maar ingepakt om te bivakkeren in de tent. De man van de road assistance kon ons wel brengen. Onderweg zei die dat we wel bij hem en z'n vriendin in de tuin in hun caravan konden slapen, nou prima. Er werd zelfs eten voor ons gekookt en we zaten gezellig met z'n vrouw, dochter en haar vriend toen hij ineens de caravan weghaalde. Daar konden we op eens niet meer in, Karen vond dat maar belachelijk maargoed het gebeurde wel. Uiteindelijk in het huis geslapen van de man (Karen woonde aan de overkant, we denken dat ze uit elkaar zijn/gaan) en dit was op z'n zachts gezegd niet zo goed bevallen. Hij was gaan drinken en was nogal dronken en we hadden niet het idee dat er iets zou gebeuren maar hij bleef maar praten en doen en we voelden ons niet op ons gemak. Wij dus even terug naar Karen die ons vertelde dat ik niks doet maar dat ik veel praat en we kregen haar nummer. Het was helaas niet mogelijk bij haar te slapen dus wij weer terug, te deur gebarikkadeerd met onze tassen en een heel onrustige nacht gehad. De volgende ochtend naar Karen die nog probeerde iets voor ons te regelen bij vrienden maar dat werd niks. Lisa was gaan zoeken en had gelukkig een hostel gevonden! Karen en Neesa wilden ons brengen dus dat was heel fijn! We mochten haar ook altijd bellen als er iets was. Lekker twee daagjes strand gehad en een leuk hostel! De auto kon maandag worden gemaakt en gelukkig hebben ze de kosten kunnen verhalen op het bedrijf waar we hem gekocht hebben! We zaten nl op 5.090 km ongeveer. Toen nog even langs Karen en Neesa om doei te zeggen en doorgereden naar Eden. Een ding is zeker, we zullen Merimbula niet zo snel meer vergeten. Eerst nog even een nieuwe tent gekocht en we vonden net een stoel die naast de prullenbak stond die echt nog prima is! Een stoel van ons was stuk dus we hebben deze maar even omgeruild ;-) Eergister heb ik al een vroeg verjaardagskado gehad, kaartjes voor de Australian Open!! Nu hopen op een spannende pot! Vandaag eerst naar het walvissen museum geweest, heel erg saai .. Dus snel door naar Lake Entrance, waar ik een blaastest moest doen, helemaal leuk. Ondertussen hebben we nog maar 94 dagen te gaan, hebben we waarschijnlijk al meer kilometers gereden dan in onze hele voorgaande auto rij carriere en genieten we nog steeds volop!

Liefs!